مقایسه روش درمانی حاوی pmsg با دیگر روش های رایج در درمان آنستروس ناشی از تخمدان غیر فعال در گاوهای شیری

*نویسنده مسئول:[email protected] چکیده آنستروس پس از زایش جز یکی از مهمترین مشکلات دامپروری ها محسوب می شود. آنستروس ناشی از تخمدان غیر فعال موجب تاخیر در آبستن شدن دام ها،افزایش روزهای باز گله و زیان های اقتصادی فراوانی می شود.در این مطالعه تاثیر تجویز هورمون ecg (گونادوتروفین کوریون اسب) در گاوهای دارای تخمدان غیر فعال روی نرخ آبستنی در تلقیح متعاقب درمان ، نرخ آبستنی تلقیح دوم و همچنین فاصله درمان تا آبستنی بررسی گردید.به منظور مقایسه روش های درمان گاو های مبتلا به تخمدان غیر فعال در این تحقیق 52 راس گاو هولشتاین پس از دو مرتبه سونوگرافی به فاصله 7 تا 14 روز و تایید غیر فعال بودن تخمدان هایشان انتخاب و به طور تصادفی در یکی از چهار گروه زیر قرار گرفتند:گروه اول(11 راس): به روش ovsynch،گروه دوم (16 راس) به روش cidrsynch ، گروه سوم (11 راس) به روش ecg + ovsynch وگروه چهارم(14 راس) به روش ecg + cidrsynch .تزریق هورمون ecg همزمان با تزریقpg در هفتمین روز پروتکل های درمانی صورت گرفت.تشخیص آبستنی به وسیله سونوگرافی به فاصله 28 روز از تلقیح انجام گرفت.نرخ آبستنی گروهای تحت مطالعه در تلقیح اول (تلقیح اجباری پس از درمان) و دوم در گروهای چهارگانه به ترتیب : 18/18 ،50/37 ،27/27 ،57/28 و14/57 ،00/50 ،33/33 ، 100 درصد محاسبه شد و همچنین میانگین فاصله درمان تا آبستن شدن دام ها در گروه های چهار گانه به ترتیب 00/33 ،37/20 ،80/20 ،00/46 روز محاسبه شد که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری میان نرخ آبستنی در اولین تلقیح ، دومین تلقیح و همچنین میانگین فاصله درمان تا آبستن شدن دام ها دیده نشد.ولی با توجه به نتایج مثبت در دیگر مطالعات محققین بررسی بیشتری مورد نیاز است. واژه های کلیدی:گاو،آنستروس، ecg، نرخ آبستنی